A GEOMETRIC APPROACH TO EVALUATING THE RESULTS OF POLISH COPPER ORES BENEFICIATION
More details
Hide details
1
AGH University of Science and Technology
Submission date: 2017-09-05
Final revision date: 2017-11-21
Acceptance date: 2018-09-05
Publication date: 2018-09-05
Corresponding author
Tomasz NIEDOBA
AGH University of Science and Technology, al. Mickiewicza 30, 30-347 Krakow, Poland
Gospodarka Surowcami Mineralnymi – Mineral Resources Management 2018;34(2):55-66
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
The separation or beneficiation processes are conducted in many devices and concern many various types of minerals and raw materials. The aim of conducting these processes is always to achieve possibly best results allowing to obtain as much of useful component as possible by maintaining reasonable costs of the process. Therefore, it is important to have the possibility to monitor the process effects and to have efficient tools to evaluate the course of it. Generally, the ore's ability to partition into concentrate and tailings is called its efficiency, upgradeability etc. It can be said that there is no unambiguous measure of upgradeability and there are many factors in use which enable to evaluate it qualitatively. Among them are such commonly known parameters as recovery, losses, yield, upgrading ratio and many others. They are based three principal parameters that is average content of the useful component α, contents of this component in concentrate β and contents of this component in tailings θ. For a given ore (assuming that α = constant), the multi-product separation results can be treated as points of a trajectory located on the surface of factor w in three dimensional space (β, θ, w). The course of a trajectory depends on the ore petrographic and mineralogical properties preparation for the process. For these reasons, searching for optimal (potential) possibilities of the ore is relative, which is presented in the example of Halbich, Fuerstenau and Madej upgrading curves. Furthermore, the effect of the ore preparation on the flotation results, on the sum of recoveries of the useful component in concentrate and residual recovery in tailings is presented in the paper.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
GEOMETRYCZNA OCENA WYNIKÓW WZBOGACANIA POLSKICH RUD MIEDZI
ruda miedzi, wzbogacalność rudy miedzi, krzywe wzbogacalności, optymalne wzbogacanie
Zdolność rudy do rozdziału na koncentrat i odpady nazywamy jej wzbogacalnością. Nie istnieje jednoznaczna miara wzbogacalności i w użyciu jest wiele wskaźników, które pozwalają jakościowo ją ocenić. Należą do nich takie znane powszechnie wskaźniki jak uzysk, straty, pośrednio wychód oraz inne. Charakterystyka wzbogacalności rudy musi być rozpatrywana z uwzględnieniem potencjału rudy, czyli średnią zawartością składnika użytecznego α, zawartościami tego składnika w koncentracie β i odpadach θ. Dla danej rudy (w przyjęciu α = constans) wyniki flotacji frakcjonowanej można traktować jako punkty trajektorii zlokalizowanej na powierzchni wskaźnika w w przestrzeni trójwymiarowej (β, θ, w). Jej przebieg zależy od struktury petrograficzno-mineralogicznej rudy oraz jej przygotowania do procesu. Z tych powodów poszukiwanie optymalnych (potencjalnych) możliwości rudy jest względne, co pokazano na przykładzie krzywych Halbicha, Fuerstenaua i Madeja. Pokazano także wpływ przygotowania rudy na wyniki flotacji frakcjonowanej, na sumę uzysków składnika użytecznego w koncentracie oraz uzysku reszt w odpadach.
Wyniki badań wykazały, że podczas przeprowadzania procesu flotacji powinny być brane pod uwagę dodatkowe zanieczyszczenia występujące podczas procesu, które na wykresach analizowanych krzywych mogą powodować pojawienie się swoistego plateau. Należy wówczas umiejętnie sterować warunkami procesu. Z tego też względu można przyjąć, że wyniki flotacji frakcjonowanej są bardzo cenną wskazówką przy projektowaniu schematu technologicznego wzbogacania danego surowca (rudy).