Mikrolitotypowy profil pokładu węgla kamiennego 116/2 (warstwy libiąskie) oraz jego interpretacja facjalna - ZG 'Janina' (GZW)

karbon, węgiel, petrografia, mikrolitotypy

Obecnie, ze względu na niestabilną sytuację na rynku paliw, jak również z dbałości o środowisko naturalne, obserwuje się wzrost zainteresowania nowymi technologiami (również znanymi, ale niestosowanymi z różnych względów na szerszą skalę) opartymi na wykorzystaniu węgla. Ich stosowanie wymaga szczegółowego rozpoznania budowy pokładów węgla. Taką możliwość, jak się wydaje, stwarza opis pokładów węgla, przy użyciu zmodyfikowanej metodyki standardowo stosowanej analizy mikrolitotypowej. Metoda ta jest również przydatna w badaniach facjalnych pokładów węgla kamiennego. Modyfikacja tej metody badawczej, w celu umożliwienia opisu zmienności mikrolitotypowej w profilu pokładu węgla, polega na 10-krotnym zwiększeniu wymiarów pola siatki 20-punktowej - do wymiarów 500 x 500 [...]. Identyfikowane w trakcie obserwacji mikroskopowych mikrolitotypy umieszczane są w komputerowej bazie danych zgodnie z ich lokalizacją w profilu. Pozwala to na późniejszą interpretację graficzną - wykreślenie profilu mikrolitotypowego.W opisie wyodrębniono 13 asocjacji, w większości zgodnych z powszechnie stosowanymi mikrolitotypami. Zastosowano jednak kilka zmian: w obrębie witrytu wydzielono telo-witryt - zbudowany z telinitu lub kolotelinitu, w profilu makroskopowo widoczny jako warstewki witrynu i detro-żelo-witryt - zbudowany z kolodetrynitu, witrodetrynitu, korpożelinitu i żelinitu, w profilu makroskopowo identyfikowany jako duryn; w obrębie mikrolitotypów bimaceralnych wydzielono witrynertyt (W), witrynertyt (I), klaryt (W), klaryt (I), duryt (L), duryt (I) na podstawie dominującego składnika podanego w nawiasie. Przyjęta metodyka badań umożliwia szczegółową charakterystykę zmienności petrograficznej w profilu pokładu węgla. Pozwala ona w szczególności opisać zmienność w obrębie węgla matowego (durynu), którego odcinki występujące w pokładzie, mimo to, że makroskopowo wyglądają bardo podobnie lub niemal identycznie, mogą mieć bardzo zróżnicowany skład petrograficzny. Największy udział w budowie pokładu ma duroklaryt - 23,8%, nastepnie witryt 18,7% i klaroduryt 17,6%; kilkuprocentowy udział mają witrynertyt (I), witrynertyt (W), inertyt, klaryt (W), witrynertoliptyt, duryt (I), duryt (L); poniżej jednego procenta jest liptytu i klarytu (L). Sekwencja występujących po sobie mikrolitotypów ilustruje również zmienność facjalną, co pozwala na interpretację środowisk depozycji torfu w paleotorfowisku pokładu 116/2. Dominujący udział procentowy w profilu ma facja Forest Moor - 33,5%, a najmniejszy facja Forest Terrestial Moor - 12,5%.