Zawartość siarki organicznej w pokładach węgla Nadwislańskiej Spółki Węglowej S.A.

siarka organiczna, pokłady węgla

Na obszarze Nadwiślańskiej Spółki Węglowej (NSW) położonej w południowo-wschodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego (GZW) eksploatuje się węgiel energetyczny z warstw stratygraficznych libiąskich, łaziskich, orzeskich i załęskich. Przeprowadzono badanie zawartości siarki organicznej (So) w tych węglach oraz określono wpływ tego typu siarki na potencjalną emisję dwutlenku siarki do atmosfery. Stwierdzono, że w badanych węglach zawartość siarki organicznej może wynosić 0,2-2,0%, a najczęściej wynosi 0,5%. W węglach pokładów warstw libiąskich zawartość siarki organicznej maleje wraz ze wzrostem uwęglenia węgla kamiennego od około 0,75 do około 0,40%. Podobnie w węglach pokładów warstw łaziskich, orzeskich i załęskich zawartość siarki organicznej maleje odpowiednio: od około 2,0 do około 0,3%, od około 0,8 do około 0,2% oraz od około 1,4 do około 0,2%. Zawartość siarki organicznej maleje wraz ze wzrostem uwęglenia węgla oraz rośnie wraz ze wzrostem zawartości siarki całkowitej. W niektórych węglach udział siarki organicznej w siarce całkowitej jest większy od 50%. Wprowadzone z początkiem 1998 roku nowe normy limitujące poziom emisji S02 dla zakładów starych do wartości 870 g/GJ, a szczególnie dla zakładów nowych (zbudowanych w 1994 i później) do wartości 200 g/GJ powodują, że barierą dla dostatecznego odsiarczenia węgla przed spalaniem staje się zawarta w nim siarka organiczna. Stwierdzono i przedstawiono graficznie wyniki badań, które dowodzą, że w licznych przypadkach zawartość siarki organicznej w węglach z kopalń Nadwiślańskiej Spółki Węglowej jest stosunkowo duża i może niekorzystnie zwiększać szkodliwą emisję dwutlenku siarki do atmosfery, przy czym normy emisji mogą być przekraczane przede wszystkim w przypadku nowych zakładów energetycznych.