Właściwości i wykorzystanie odpadów wiertniczych

odpady wiertnicze, wykorzystanie, zapobieganie zapyleniu, zapobieganie pożarom, zamykanie wysypisk, odpad węglowy, składowisko odpadów, odpad miejski

Odpady wiertnicze zawierają uwodnione, drobnoziarniste zwierciny skalne o właściwościach tiksotropowych, których skład zależy od wierconych skał i składu stosowanych płuczek wiertniczych. Uwzględniając fizyczno-chemiczne właściwości minerałów, jak również zanieczyszczenia jonowe zawarte w odpadach wiertniczych, można z łatwością tworzyć systemy tiksotropowe zapewniające dobrą penetrację odpadów do porowatych struktur złóż, powstawanie semi-elastycznych warstw uszczelnień, kontrolę erozji przykrytych lub napełnionych złóż, procesy fermentacyjne itp. Powyższe właściwości pozwalają na efektywne wykorzystanie odpadów wiertniczych dla zapobiegania samoogrzewaniu i zapyleniu placów zwałowych, jak również zapyleniu odpadów i zapyleniu materiałów, oraz uszczelnienie i rekultywację wysypisk odpadów górniczych i wyrównywanie terenów objętych szkodami. Zamknięcie przepracowanych lub wyłączenie składowisk odpadów miejskich obejmuje, między innymi, ich wyrównywanie i odgazowanie, uszczelnienie powierzchni, rekultywację biologiczną, usuwanie odcieku z terenu zwałowiska i monitorowanie składowiska odpadów po jego zamknięciu. Żądane efekty można uzyskać np. pokrywając powierzchnię składowiska odpadów odpowiednimi warstwami, zwykle trzema, a mianowicie: warstwą odgazowania, właściwą warstwą uszczelnienia i warstwą rekultywacji biologicznej. Za pomocą doboru odpadów wiertniczych, oddzielenia frakcji szlamu od odpadów wiertniczych i dodania substancji gliniastych lub/i środków wiążących do odpadów wiertniczych, można uzyskać materiały spełniające wymagania dla określonych warstw.