Geneza i potencjalne wykorzystanie zeolitu na obszarze Moncongloe, Maros, Sulawesi Południowe, Indonezja

wykorzystanie, zeolit, przeróbka, filipsyt, Moncongloe

Na obszarze Moncongloe w regencji Maros w prowincji Sulawesi Południowej w Indonezji zidentyfikowano mineralizację zeolitu w porfirowym ryolicie i zielonym tufie w sekwencji wulkaniczno-osadowej, należącej do mioceńskiej formacji Camba. W artykule opisano najnowsze badania mineralizacji zeolitu na podstawie danych terenowych i laboratoryjnych, które koncentrowały się na jej aspektach genetycznych i potencjalnych zastosowaniach w oparciu o jej właściwości mineralogiczne i chemiczne. Prace laboratoryjne zastosowane w tym badaniu obejmują analizę mineralogiczną (petrografia i XRD) oraz masową analizę chemiczną (XRF dla głównych tlenków, ICP-OES i ICP-MS dla pierwiastków śladowych). Badania mikroskopowe i XRD wskazują, że zeolit jest typem filipsytu, który jest związany ze smektytem i powstał jako produkt przemiany pierwotnych fenokryształów skalenia K, a także drobnokrystalicznej masy gruntowej i szkła wulkanicznego. Obecność zeolitu typu filipsytowego związanego ze smektytem została również potwierdzona przez skład chemiczny. Mineralizacja zeolitu związana ze smektytem na badanym obszarze powstała w wyniku procesu przemiany przez płyn hydrotermalny w alkalicznej wodzie morskiej, od późnego miocenu do pliocenu. Można zatem stwierdzić, że w tym przedziale czasowym nastąpiły zmiany hydrotermalne. Magma tworząca wulkaniczne skały macierzyste, to magma serii zasadowej, o składzie pośrednim do kwaśnego, pochodząca ze strefy subdukcji. Zeolit typu filipsytu bogaty w K na badanym obszarze może być stosowany m.in. do: usuwania ołowiu z wody oraz parakwatu ze ścieków, ekstrakcji potasu z wody morskiej, usuwania toru z roztworów węglanowych, jako katalizator w knoevenagelu, a także jako suplement diety dla zwierząt domowych, do wchłaniania amoniaku w wodzie oraz do terapii raka jelita grubego.