Weryfikacja bilansu zasobów złóż rud żelaza w Polsce

złoża rud żelaza, zasoby, Polska

Do 1993 r. w bilansie zasobów kopalin w Polsce wykazywane były rudy żelaza w złożach osadowych syderytów w utworach jury dolnej i środkowej w rejonie częstochowskim, śwętokrzyskim, łęczyckim i pomorskim oraz wietrzeniowe piasków żelazistych, w których żelazo występuje w postaci limonitu. Weryfikacja kryteriów bilansowości spowodowała eliminację tych złóż z bilansu zasobów. Za bilansowe mogą być uznane tylko złoża, w których zawarość Fe jest większa od 25%, a zasobność wynosi co najmniej 2,5 t/m3. Polskie rudy syderytowe spełniają wymagania dotyczące zawartości Fe, odznaczają się natomiast bardzo małą miąższością, przeciętnie 0,12-0,47 m, w związku z czym ich zasobność nie przekracza 1,5 t/m2 (ok. 400 kg Fe/m2). Jest zatem znacznie niższa od tej. przy której można rozważać ewentualną eksploatację złoża. Złoża piasków żelazistych posiadają znaczną miąższość 10-13 m, ale zawartość Fe wynosi przeciętnie 16,6-17,6%, zatem też nie spełniają wymagań kryteriów bilansowości. Ewentualne wzbogacanie urobku wymagałoby kosztownej obróbki termicznej w celu przeprowadzenia piasku żelazistego w "żelgrudę", która dopiero może być poddana dalszym procesom wzbogacania. Zarówno złoża syderytu, jak i piasków żelazistych są wyjątkowo ubogie na tle złóż, które współcześnie są głównym źródłem surowców żelaza w świecie. Nie należy zatem oczekiwać, by mogły w przyszłości ponownie uzyskać wartość gospodarczą. Eliminacja tych złóż z bilansu zasobów kopalin kończy ponad 2000-letnią historię górnictwa rud żelaza w Polsce, które w przeszłości odgrywało poważną rolę w gospodarce kraju.