Zastosowanie metody trzech punktów do estymacji zasobów złoża węglowodorów

zasoby złoża węglowodorów, rozkład zasobów, metoda wolumetryczna, symulacja, centyle rozkładu, analiza wrażliwości

Celem artykułu jest przedstawienie metody trzech punktów, która służy do oceny wielkości zasobów pojedynczego złoża węglowodorów. Metoda ta, należąca do grupy metod wolumetrycznych, oferuje prostotę procedur obliczeniowych połączoną z odpowiednią dokładnością oszacowania. W metodach wolumetrycznych zasoby złoża są obliczone jako iloczyn kilku parametrów geologicznych, takich jak powierzchnia, miąższość, porowatość itd. Ze względu na ryzyko i niepewność, każdy z parametrów jest przedstawiany nie w postaci pojedynczej wartości, lecz jako rozkład prawdopodobieństwa. W rezultacie oszacowane zasoby złoża przyjmują również postać statystycznego rozkładu zmiennej losowej. Rozkład ten można uzyskać w wyniku symulacji metodą Monte Carlo. Metoda trzech punktów, która może być uznana za metodę alternatywną, zamiast tysiąca iteracji symulacyjnych, wymaga zastosowania estymatorów Pearsona-Tuckeya. Pozwalają one na wyznaczenie średniej, wariancji oraz innych charakterystyk liczbowych rozkładu zasobów złoża węglowodorów. W pierwszej części artykułu zostały zaprezentowane założenia i główne procedury obliczeniowe metody trzech punktów. W części drugiej zaprezentowano przykład praktycznego wykorzystania tej metody, jak również pokazano wyniki porównania rezultatów oszacowania zasobów złoża ropy naftowej metodą trzech punktów i metodą symulacyjną. Analizowany przypadek i przeprowadzone testy statystyczne potwierdziły, że obie metody dają porównywalne wyniki.